Hepsi, o güzel gün karşısında biraz heyecanlanmış,seslerini kesmiş, ışını bekliyor, kocaman bir göktaşı gibi sulara gömülmekte olan güneşe bakıyorlardı. Birden Bayan Campbell bir çığlık attı. Bunu, Melvill Kardeşlerle Olivier Sinclair’in tutamadıkları bir hayıflanma sesi izledi. O anda, bir tekne Seil Adası’nın hemen dibindeki küçük Easdale Adası’ndan çıkıp ağır ağır batıya ilerliyordu. Perde gibi çekilmiş yelkeni ufuk çizgisini aşıyordu. Tam küçük dalgacıklar ardında yitip giderken gelip güneşi örtecek miydi acaba?
