Büyük Türk Edebiyatçısı Ahmet Rasim ‘’anı’’ türündeki bu eserinde çocukluğuyla ilgili hatıralarına yer vermektedir. Ahmet Rasim’in bu hikayesi Osmanlı İstanbulu’nda bir Müslüman mahallesinde geçmektedir. Eser Osmanlı yaşamına sosyal ve kültürel anlamda ayna tutması bakımından kıymet taşımaktadır. Ahmet Rasim bu eserinde dönemin eğitim sistemine ve Osmanlı sosyal yaşamına eleştiriler getirmekte, çocukluk döneminde gelişmesi gereken büyüklere ve ilim öğreten hocalara saygının nasıl korkuya evrilerek bir sosyal mesele haline geldiğini irdelemektedir. Saygı ve sevginin kötü uygulamalar nedeni ile korkuya, hatta nefrete dönüşerek psikolojik ve sosyolojik sorunlara yol açtığını güzel bir hikaye ile tasvir ederek Türk Edebiyatına hediye etmiştir.
