Gregor Samsa, gerilimli ve endişeli rüyalarından uyandığı bir sabah kendisinin kocaman bir böceğe dönüşmüş olduğunu gördü. Her böcek gibi sert bir sırtı, boğum boğum kahverengi bir karnı vardı. Karnının üzerindeki battaniye, hafif bir kımıldama ile hemen düşebilirdi. Vücudunun geri kalanına göre incecik bir çöpü andıran bacakları ise manasızca sallanmaktaydı.
Gregor Samsa, şaşkınlık içinde, “Bana ne oldu?” dedi kendi kendine. Bu olanlar bir rüya değil, gerçekti.